خدایی که نمی شناسم

عمر مختار شير صحراعمر مختار زادهٔ۲۰ اوت ۱۸۵۸ روستای جنزور، نزدیکی طبرق درگذشت ۱۶ سپتامبر ۱۹۳۱ (۷۳ سال) بنغازی کارهای برجسته رهبر جنبش مقاومت مردم لیبی علیه اشغالگری نظامی ایتالیا دین اسلام، سنی عُمر مُختار (نام کامل به عربی: عُمَر الْمُخْتَار مُحَمَّد بِن فَرْحَات الْمَنِفِی) که در سال ۱۹۳۱ فرمانده مبارزات مردمی لیبی در برابرنیروهای ایتالیایی بود که پس از شکست در نبرد پایانی، توسط ارتش ایتالیا دستگیر و در دادگاه نظامی ایتالیایی و درشهر سلوق روبه روی هوادارانش به دار آویخته شد. عمر مختار در دهکدهٔ کوچک زانزور در نزدیکی طبرق در برقه شرقی لیبی متولد شد. او از سال ۱۹۱۲ به‌مدت ۲۰ سال مقاومت ملی مردم لیبی را علیه استعمارگران ایتالیایی سازمان‌دهی نمود. در لیبی از وی به عنوان «قهرمان ملی» یاد می‌شود. وی مدتی رهبر طریقت سنوسیه بود.اصل و نسب عمر مختارعُمَر مُختار مُحَمَّد فَرَحات اَبی‌زیدان مُحَمَّد مُؤمِن بوهَدیمه عَبدُالله عَبدِ مَناف بنِ مُحسِن بنِ حَسَن بنِ عَکرَمة بنِ الوَتّاج بنِ سُفیان بنِ خالِد بنِ الجُوشافی بنِ طاهِر بنِ الاَرقَعِ بن سَعید بنِ عُوَیدَة بنِ الجارِح بن خافی (معروف به بِالعُروَه) بن هاشِم بن مَناف بزرگ، از بزرگان قبایل قریش بود. او از عشیره فَرَحات از قبیله بُریدان بود. این قبیله عضوی از قبیله المَنَفه یا المَنیف هستند که به قبایل بَنی‌مَناف بن هِلال بن عامر برمی‌گردند. آنها از اولین قبایل هِلالی هستند که وارد برقه شده‌اند. همچنین مادر او نیز عایِشه بنت مُحارِب بود.اوایل زندگیعُمر مختار در سال ۱۸۵۸ در زاویات جنزور در نزدیکی طبرق در ناحیه برقه (واقع در شمال شرق لیبی امروزی) متولد شد. این منطقه در آن دوران جزیی از قلمرو امپراتوری عثمانی و تحت سلطه اِدریسَ السِّنوسی خدایی که نمی شناسم...

آبسه يا پيله دندانپیلهٔ دندان یا آبسهٔ دندان چرک‌هایی است که در ریشه دندان جمع شده و باعث عفونی شدن آن می ‌شود و ممکن است در صورت درمان نشدن به موقع به تدریج به فضاهای عمقی مانند فضاهای اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی اطراف مغز راه پیدا کند و موجب انسداد راه‌های تنفسی، درگیری مغز و مننژیت (التهاب پرده مغز) و درگیری خون و حتی مرگ شود.درد شدید دندان در هنگام آبسه ورود میکروب‌ها به مغز دندان (پالپ دندان) است كه باعث ایجاد التهاب در پالپ شده و این التهاب باعث افزایش حجم پالپ می ‌شود. با توجه به اینکه پالپ دندان در یک محفظه بسته واقع شده، باعث افزایش شدید فشار داخلی آن می ‌شود. این افزایش فشار، منجر به فشار آمدن به پایانه‌های عصب دندان شده و درد دندان شروع می ‌شود.آبسه‌ی حاد و مزمن آبسه ‌ی حاد اپیکال: یک آبسه‌ ی دردناک و چرکی اطراف نوک ریشه ‌ی دندان است. منشا آن مرگ و نابودي پالپ دندان است. در رادیوگرافی علائم اندکی از آن نشان داده مي شود. آبسه‌ی مزمن اپیکال: همراه با یک مجراست و درد ندارد. منشا آن مرگ پالپ است و در رادیوگرافی تحلیل استخوان در نوک ریشه را نشان می‌ دهد.علائم آبسه دندانعلائم و نشانه های آبسه دندان عبارتند از: دندان درد شدید، مداوم و ضربان دار که می‌تواند در استخوان فک، گردن یا گوش احساس شود - حساسیت به گرما و سرما - احساس فشار بر لثه و موضع آبسه حین جویدن یا گاز گرفتن غذا - تب - ورم در صورت یا گونه - نرم شدن و و تورم غدد لنفاوی زیر فک یا گردن - خروج ناگهانی مایعات بد بو و بد مزه در دهان در صورت پارگی آبسه - مشکل در تنفس یا بلعیدن.مراجعه به دندانپزشك در زمان ديدن و يا احساس هر يك از علائم بالا براي بيماران توصيه مي شود. خود درماني در اين مراحل از عقل به دور و باعث طول م خدایی که نمی شناسم...

بني لحيانغزوه بنی ‌لحیان یا غزوه عسفان، یکی از غزوات پيامبر اكرم (ص) در سال ششم هجری قمری بوده است که بین مسلمانان و بنی ‌لحیان (قبیله هذیل) رخ داد. علت این جنگ، کشته شدن شش نفر از مبلغین مسلمان در کنار آبگیر رجیع بوده‌است. این غزوه قبل از غزوه ذی ‌حمرد و بعد از غزوه بنی‌ قریظه اتفاق افتاده است. پيامبر اكرم (ص) در این غزوه، نماز خوف خوانده است.موقعیت بنی‌ لحیانغزوه بنی ‌لحیان در هشتاد کیلومتری شمال مکه و در فاصله بسیار دوری از مدینه رخ داد. پيامبر (ص) برای اینکه قصاص خون کشته شدگان در کنار آبگیر رجیع و همچنین انتقام از پناه دادن بنی‌ لحیان به فراریان بنی‌ قریظه به این جنگ پرداخت.ماجرای غزوهپس از واقعه اُحُد، بنی ‌لحیان با تطمیع گروهی، آنها را به مدینه نزد پيامبر اكرم (ص) فرستادند تا از وی تقاضای آموزگار و مُبلّغ دینی کنند. پيامبر اكرم (ص) درخواست آنها را اجابت فرمود و در ماه صفر سال سوم یا چهارم هجرت، جمعی از مسلمانان را به سوی آنان اعزام کرد. مسلمانان اعزامی نزدیک برکه آبی به نام رجیع در ۷۰ کیلومتری مکه، توسط ۱۰۰ نفر از بنی ‌حیان محاصره شده و سه تن از آنان کشته شدند و بقیه به اسارت گرفته شدند که یکی از آنان در راه کشته شد و دو تن دیگر به كفار قریش فروخته شدند. قریشان نیز به انتقام کشتگان جنگ بَدر، آن دو تن را به دار آویختند. پيامبر اكرم (ص) شش ماه پس از نبرد بنی‌ قریظه، با ۲۰۰ سواره به سوی بنی ‌لحیان حرکت کرد. این غزوه را به جهت روی دادنش در مکانی به نام عسفان، به این نام نیز می‌ خوانند. پيامبر اكرم (ص) سرانجام پس پيروزي در اين جنگ پس از ۱۴ روز به مدینه بازگشت. خدایی که نمی شناسم...